Franco Alfano |
Contidos
Franco Alfano
Estudou piano con A. Longo. Estudou composición nos conservatorios napolitano (con P. Serrao) e Leipzig (con X. Sitt e S. Jadasson). Desde 1896 deu concertos como pianista en moitas cidades europeas. En 1916-19 profesor, en 1919-23 director do Liceo Musical de Boloña, en 1923-39 director do Liceo Musical de Turín. En 1940-42 director do Teatro Massimo de Palermo, en 1947-50 director do Conservatorio de Pesaro. Coñecido principalmente como compositor de ópera. A popularidade gañouna a súa ópera Resurrección baseada na novela de León Tolstoi (Risurrezione, 1904, teatro Vittorio Emanuele, Turín), que foi representada en moitos teatros de todo o mundo. Entre as mellores obras de Alfano está a ópera “A lenda de Shakuntala” ind. Poema de Kalidasa (1921, Teatro Comunale, Boloña; 2a edición – Shakuntala, 1952, Roma). A obra de Alfano estivo influenciada por compositores da escola verista, os impresionistas franceses e R. Wagner. En 1925 rematou a inacabada ópera Turandot de G. Puccini.
Composicións:
óperas – Miranda (1896, Nápoles), Madonna Empire (baseada na novela de O. Balzac, 1927, Teatro di Turino, Turín), The Last Lord (L'ultimo Lord, 1930, Nápoles), Cyrano de Bergerac (1936, tr Ópera, Roma), Doutor Antonio (1949, Ópera, Roma) e outros; ballet – Nápoles, Lorenza (ambas 1901, París), Eliana (ao música da “Suite romántica”, 1923, Roma), Vesubio (1933, San Remo); sinfonías (E-dur, 1910; C-dur, 1933); 2 intermezzos para orquestra de cordas (1931); 3 cuartetos de corda (1918, 1926, 1945), quinteto de piano (1936), sonatas para violín, violonchelo; pezas para piano, romances, cancións, etc.