Nuances in Music: Dynamics (Lección 12)

Nesta lección, falaremos doutro xeito de transmitir emocións: dinámica (sonoridade) da música.

Xa dixemos que a fala musical é moi semellante á fala no noso sentido tradicional. E unha das formas de expresar as nosas emocións (ademais do tempo de reproducir palabras) é outra, non menos poderosa: este é o volume co que pronunciamos as palabras. Fálanse palabras suaves e afectuosas, as ordes, a indignación, as ameazas e os chamamentos son fortes. Como a voz humana, a música tamén pode "berrar" e "murmurar".

Que cres que une o explosivo chamado “dinamita”, o equipo deportivo “Dynamo” e a cinta “altofalantes”? Todos proveñen dunha soa palabra: δύναμις [dynamis], traducido do grego como "forza". De aí vén a palabra "dinámica". Os matices do son (ou, en francés, matices) chámanse matices dinámicos e a forza dun son musical chámase dinámica.

Os matices dinámicos máis comúns, do máis suave ao máis alto, enuméranse a continuación:

pp – pianissimo – pianissimo – moi tranquilo
p – Piano – piano – suave
mp — Mezzo piano — mezzo-piano — en meru quiet
mf – Mezzo forte – mezzo forte – moderadamente alto
f – Forte – forte – en voz alta
ff -Fortissimo – fortissimo – moi alto

Para indicar graos de volume aínda máis extremos, utilízanse letras adicionais f e p. Por exemplo, as designacións fff e ppp. Non teñen nomes estándar, normalmente din “forte-fortissimo” e “piano-pianissimo”, ou “tres fortes” e “tres pianos”.

A designación de dinámica é relativa, non absoluta. Por exemplo, mp non indica o nivel de volume exacto, pero que o paso debe reproducirse algo máis alto que p e algo máis baixo que mf.

Ás veces, a propia música diche como tocar. Por exemplo, como tocarías unha canción de berce?

É certo - tranquilo. Como tocar unha alarma?

Si, alto.

Pero hai casos nos que a notación musical non queda claro que carácter lle puxo o compositor á peza musical. É por iso que o autor escribe pistas en forma de iconas de dinámica baixo o texto musical. Máis ou menos así:

Os matices dinámicos pódense indicar tanto ao comezo como en calquera outro lugar dunha obra musical.

Hai dous sinais máis de dinámica que atoparás con bastante frecuencia. Na miña opinión, semellan un pouco peteiros de paxaros:

Estas iconas indican un aumento ou diminución gradual do volume do son. Así que, para cantar máis alto, o paxaro abre máis o peteiro (<), e para cantar máis tranquilo tápalle o peteiro (>). Estes chamados "garfos" aparecen debaixo do texto musical, así como sobre el (especialmente sobre a parte vocal).

Considere o exemplo:

Neste exemplo, unha bifurcación dinámica longa ( < ) significa que a peza debe tocarse cada vez máis forte ata que remate o crescendo.

E aquí o "garfo" ( > ) debaixo da frase musical significa que o fragmento debe ser reproducido cada vez máis baixo ata que remate o signo de diminuendo, e o nivel de volume inicial neste exemplo é mf (mezzo forte) e o volume final. é p (piano).

Para os mesmos fins, tamén se adoita utilizar o método verbal. O termo "Medrando"(Italiano crescendo, abreviado cresc.) denota un aumento gradual do son e"Diminuíndo“(diminuendo italiano, abreviado dim.), ou decrecente (decrescendo, abreviado decresc.) – debilitamento gradual.

designacións cresc. e dim. pode ir acompañada de instrucións adicionais:

pouco – pouco – un pouco
pouco a pouco – pouco a pouco – pouco a pouco
subito ou sub. - inmediatamente - de súpeto
più – bebo – máis

Aquí tes algúns termos máis relacionados coa dinámica:

al niente – al ninte – literalmente “a nada”, calar
calando – kalando – “baixando”; ralentizar e baixar o volume
marcato – marcato – enfatizando cada nota
morendo - morendo - esvaecendo (calmar e ralentizar o ritmo)
perdendo ou perdendosi – perdendo – perdendo forzas, caendo
sotto voce – sotto voce – nun ton baixo

Ben, en conclusión, gustaríame chamar a súa atención sobre un matiz máis dinámico: este acento. Na fala musical, percíbese como un berro agudo separado.

Nas notas indícase:

sforzando ou sforzato (sf ou sfz) – sforzando ou sforzato – acento agudo repentino
piano forte (fp) – en voz alta, logo inmediatamente en silencio
sforzando piano (sfp) – indica un sforzando seguido dun piano