Claudio Abbado (Claudio Abbado) |
Condutores

Claudio Abbado (Claudio Abbado) |

Claudio Abbado

Data de nacemento
26.06.1933
Data da morte
20.01.2014
Profesión
condutor
país
Italia
autor
Iván Fedorov

Claudio Abbado (Claudio Abbado) |

Director de orquesta, pianista italiano. Fillo do famoso violinista Michelangelo Abbado. Graduado no Conservatorio. Verdi en Milán, mellorado na Academia de Música e Artes Escénicas de Viena. En 1958 gañou o concurso. Koussevitzky, en 1963 – 1o premio no Concurso Internacional de Xóvenes Directores. D. Mitropoulos en Nova York, o que lle deu a oportunidade de traballar durante 5 meses coa Orquestra Filharmónica de Nova York. Debutou operístico en 1965 no Festival de Salzburgo (O barbeiro de Sevilla). Desde 1969 foi director de orquestra, de 1971 a 1986 foi director musical da Scala (en 1977-79 foi director artístico). Entre as producións no teatro “Capuletos e Montecchi” de Bellini (1967), “Simon Boccanegra” de Verdi (1971), “Italiano en Alxer” de Rossini (1974), “Macbeth” (1975). Realizou unha xira coa Scala pola URSS en 1974. En 1982 fundou e dirixiu a Orquestra Filharmónica da Scala.

Desde 1971 é director titular da Filharmónica de Viena e de 1979 a 1988 das Orquestras Sinfónicas de Londres. De 1989 a 2002, Abbado foi director artístico e quinto director titular da Orquestra Filharmónica de Berlín (os seus predecesores foron von Bülow, Nikisch, Furtwängler, Karajan; o seu sucesor foi Sir Simon Rattle).

Claudio Abbado foi director artístico da Ópera de Viena (1986-91, entre as producións de Wozzeck de Berg, 1987; Viaxe de Rossini a Reims, 1988; Khovanshchina, 1989). En 1987, Abbado foi o director xeral de música en Viena. Actuou no Covent Garden (debutou en 1968 no Don Carlos). En 1985, en Londres, Abbado organizou e dirixiu o Mahler, Vienna e o 1988th Century Festival. En 1991, sentou as bases para o evento anual en Viena ("Win Modern"), que se celebrou como un festival de música contemporánea, pero que gradualmente abarcaba todos os ámbitos da arte contemporánea. En 1992 fundou en Viena o Concurso Internacional de Compositores. En 1994, Claudio Abbado e Natalia Gutman fundaron o festival de música de cámara Berlin Meetings. Desde 1995, o director é o director artístico do Festival de Pascua de Salzburgo (entre as producións, Elektra, 1996; Othello, XNUMX), que comezou a outorgar premios de composición, pintura e literatura.

Claudio Abbado está interesado en desenvolver novos talentos musicais. En 1978 fundou a Orquestra Xuvenil da Unión Europea, en 1986 a Orquestra Xuvenil. Gustav Mahler, converténdose no seu director artístico e director titular; tamén é asesor artístico da Orquestra de Cámara de Europa.

Claudio Abbado recorre a música de diferentes épocas e estilos, incluíndo obras de compositores do século 1975, incluíndo Schoenberg, Nono (o primeiro intérprete da ópera "Baixo o sol furioso do amor", 1965, o Lyrico Theatre), Berio, Stockhausen , Manzoni (o primeiro intérprete da ópera Atomic Death, XNUMX, Piccola Skala). Abbado é coñecido polas súas interpretacións de óperas de Verdi (Macbeth, Un ballo in maschera, Simon Boccanegra, Don Carlos, Otello).

Na extensa discografía de Claudio Abbado – unha colección completa de obras sinfónicas de Beethoven, Mahler, Mendelssohn, Schubert, Ravel, Tchaikovsky; sinfonías de Mozart; unha serie de obras de Brahms (sinfonías, concertos, música coral), Bruckner; obras orquestrais de Prokofiev, Mussorgsky, Dvorak. O director de orquesta recibiu importantes premios de gravación, incluíndo o Standard Opera Award para Boris Godunov no Covent Garden. Entre as gravacións destacamos as óperas The Italian in Algiers (solistas Balts, Lopardo, Dara, R. Raimondi, Deutsche Grammofon), Simon Boccanegra (solistas Cappuccili, Freni, Carreras, Giaurov, Deutsche Grammophon), Boris Godunov (solistas Kocherga, Larin). , Lipovshek, Remy, Sony).

Claudio Abbado foi galardoado con moitos premios, incluíndo a Gran Cruz da República Italiana, a Orde da Lexión de Honra, a Gran Cruz do Mérito da República Federal de Alemaña, o Anel de Honra da Cidade de Viena, o Gran Ouro. Insignia Honorífica da República Austríaca, títulos de honra das universidades de Aberdeen, Ferrara e Cambridge, Medalla de Ouro da Sociedade Internacional de Gustav Mahler e o mundialmente recoñecido “Premio de Música de Ernst von Siemens”.

Deixe unha resposta