Erich Wolfgang Korngold |
Compositores

Erich Wolfgang Korngold |

Erich Wolfgang Korngold

Data de nacemento
29.05.1897
Data da morte
29.11.1957
Profesión
compositor, director
país
Austria

Erich Wolfgang Korngold (Brno, 29 de maio de 1897 – Hollywood, 29 de novembro de 1957) foi un compositor e director de orquestra austríaco. Fillo do crítico musical Julius Korngold. Estudou composición en Viena con R. Fuchs, A. Zemlinsky, G. Gredener. Como compositor debutou en 1908 (pantomima "Bigfoot", representada na Ópera da Corte de Viena).

A obra de Korngold formouse baixo a influencia da música de M. Reger e R. Strauss. A principios dos anos 20. Korngold dirixiu no teatro da cidade de Hamburgo. Desde 1927 ensinou na Academia de Música e Artes Escénicas de Viena (desde 1931 profesor; clase de solfeo e clase de director). Tamén colaborou con artigos de crítica musical. En 1934 emigrou aos Estados Unidos, onde escribiu principalmente música para películas.

Na herdanza creativa de Korngold, as óperas son de maior valor, especialmente “A cidade morta” (“Die tote Stadt”, baseada na novela “Dead Bruges” de Rodenbach, 1920, Hamburgo). Despois de varios anos de abandono, The Dead City volve pórse en escena nos escenarios da ópera (1967, Viena; 1975, Nova York). A trama da ópera (a visión dun home aflixido pola súa muller morta e identificando ao bailarín que coñeceu co falecido) permite que a dirección escénica moderna cree unha representación espectacular. En 1975 o director Leinsdorf gravou a ópera (protagonizada por Collot, Neblett, RCA Victor).

Instrumentou e editou unha serie de operetas de J. Offenbach, J. Strauss e outros.

Composicións:

óperas – Anel de Polycrates (Der Ring des Polykrates, 1916), Violanta (1916), O milagre de Eliana (Das Wunder des Heliana, 1927), Catherine (1937); comedia musical — A serenata silenciosa (A serenata silenciosa, 1954); para orquestra – sinfonía (1952), symphonietta (1912), obertura sinfónica (1919), suite da música á comedia “Much Ado About Nothing” de Shakespeare (1919), serenata sinfónica para orquestra de cordas (1947); concertos con orquestra – para piano (para a man esquerda, 1923), para violonchelo (1946), para violín (1947); conxuntos de cámara — trío con piano, 3 cuartetos de corda, quinteto con piano, sexteto, etc.; para piano – 3 sonatas (1908, 1910, 1930), obras de teatro; cancións; música para películas, incluíndo Robin Hood (1938), Juárez (Juárez, 1939).

MM Yakovlev

Deixe unha resposta